Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

something laughable

  • 1 rīdiculus

        rīdiculus adj.    [rideo], exciting laughter, laughable, droll, funny, amusing, facetious: Hui, tam cito? ridiculum! how comical! T.: facie magis quam facetiis: Ridiculum est, te istuc me admonere, T.: Ridiculus totas simul absorbere placentas, H.—As subst n., something laughable, a laughing matter, jest, joke: quae sint genera ridiculi: ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.: Mihi solae ridiculo fuit, I had the fun to myself, T.: materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.: sententiose ridicula dicuntur.— Laughable, silly, absurd, ridiculous, contemptible: insania, quae ridicula est aliis, mihi, etc.: qui ridiculus minus illo (es)? H.: mus, H.: pudor, Iu.: est ridiculum, quaerere, etc.—As subst m.: neque ridiculus esse Possum, etc., be a buffoon, T.
    * * *
    I
    ridicula, ridiculum ADJ
    laughable, funny; silly
    II
    buffoon, jester

    Latin-English dictionary > rīdiculus

  • 2 ridiculum

    rīdĭcŭlus, a, um, adj. [rideo], that excites laughter.
    I.
    In a good sense, laughable, droll, funny, amusing, facetious (freq. and class.; syn.: jocularis, jocosus).
    A.
    Adj.:

    quamvis ridiculus est,

    Plaut. Men. 2, 2, 43; cf.:

    quando adbibero, alludiabo, tum sum ridiculissimus,

    id. Stich. 2, 2, 58:

    si ridiculum hominem quaeret quispiam,

    id. ib. 1, 3, 17:

    cavillator facie magis quam facetiis ridiculus,

    Cic. Att. 1, 13, 2:

    homines,

    id. Verr. 2, 1, 46, § 121; id. de Or. 2, 54, 221; Juv. 3, 153:

    mus,

    a funny little mouse, Hor. A. P. 139:

    inest lepos ludusque in hac comoediā: ridicula res est,

    Plaut. As. prol. 14:

    ridicula et jocosa res,

    Cat. 56, 1 and 4:

    dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus... nemo ridet,

    Plaut. Capt. 3, 1, 22; so,

    dictum,

    Quint. 6, 3, 6:

    logos ridiculos vendo,

    Plaut. Stich. 1, 3, 68:

    vultus gestusque,

    Quint. 6, 3, 26 et saep.: ridiculum est, with subject-clause:

    ridiculum est, te istuc me admonere,

    Ter. Heaut. 2, 3, 112; so Quint. 6, 3, 94.— Absol.:

    hui, tam cito? ridiculum!

    how comical! Ter. And. 3, 1, 16; so id. ib. 4, 2, 29; id. Eun. 3, 1, 62; id. Phorm. 5, 7, 8.— Poet. with inf.:

    (Porcius) Ridiculus totas simul obsorbere placentas,

    Hor. S. 2, 8, 24.—
    B.
    Substt.
    1.
    rīdĭcŭ-lus, i, m., a jester, buffoon:

    Gelasimo nomen mihi indidit parvo pater. Quia inde jam a pauxillo puero ridiculus fui, etc.,

    Plaut. Stich. 1, 3, 21 sq.; so id. ib. 17 and 64; [p. 1595] 4, 2, 54; id. Capt. 3, 1, 10; 17; Ter. Eun. 2, 2, 13; Vulg. Hab. 1, 10.—
    2.
    rīdĭcŭlum, i, or plur.: rīdĭcŭla, ōrum, n., something laughable, a laughing matter; a jest, joke, etc.: proprium materiae, de quā nunc loquimur, est ridiculum, ideoque haec tota disputatio a Graecis peri geloiou inscribitur, Quint. 6, 3, 22; cf. Cic. de Or. 2, 58, 235 sq. (v. the whole chapter on laughter, when and how it should be excited, etc., Cic. l. l.; and:

    de risu,

    Quint. 6, 3):

    in jaciendo mittendoque ridiculo genera plura sunt... illud admonemus, ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.,

    Cic. Or. 26, 87:

    per ridiculum dicere (opp. severe),

    id. Off. 1, 37, 134:

    ridiculi causā (with joco),

    Plaut. Am. 3, 2, 36:

    mihi solae ridiculo fuit,

    I had the joke all to myself, Ter. Eun. 5, 6, 3:

    quatenus sint ridicula tractanda oratori, perquam diligenter videndum est... materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.,

    Cic. de Or. 2, 58, 237 sq.; Plaut. Stich. 3, 2, 2:

    saepe etiam sententiose ridicula dicuntur,

    Cic. de Or. 2, 71, 286:

    facetum non tantum circa ridicula consistere,

    Quint. 6, 3, 19:

    ridicula aut facimus aut dicimus, etc.,

    id. 6, 3, 25.—
    II.
    In a bad sense, laughable, silly, absurd, ridiculous (not freq. till after the Aug. per.; cf.

    rideo, II. B. 2.): hujus insania, quae ridiaula est aliis, mihi tum molesta sane fuit, etc.,

    Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148:

    ludibria,

    Lucr. 2, 47:

    qui ridiculus minus illo (es)?

    Hor. S. 2, 3, 311:

    stulta reprehendere facillimum est, nam per se sunt ridicula,

    Quint. 6, 3, 71; cf.

    (with stulta),

    id. 2, 10, 6:

    poëma (shortly before: inculti versus et male nati),

    Hor. Ep. 2, 1, 238:

    pudor,

    Juv. 11, 55.— Ridiculum est, with subject-clause:

    est ridiculum, ad ea quae habemus nihil dicere, quaerere, quae habere non possumus,

    Cic. Arch. 4, 8; so,

    putare,

    id. Div. in Caecil. 18, 59:

    de confessis praecipere,

    Quint. 5, 13, 7.— Adv.: rīdĭ-cŭlē.
    a.
    (Acc. to I.) Laughably, jokingly, humorously:

    rogitas,

    Plaut. Trin. 4, 2, 60; Ter. Hec. 4, 4, 46:

    non modo acute, sed etiam ridicule ac facete,

    Cic. de Or. 1, 57, 243; 2, 71, 289; id. Fam. 9, 22, 4; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105:

    ridicule magis hoc dictum quam vere,

    Phaedr. 3, 4, 5.—
    b.
    (Acc. to II.) Ridiculously:

    insanus,

    Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148; id. Rosc. Com. 6, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > ridiculum

  • 3 ridiculus

    rīdĭcŭlus, a, um, adj. [rideo], that excites laughter.
    I.
    In a good sense, laughable, droll, funny, amusing, facetious (freq. and class.; syn.: jocularis, jocosus).
    A.
    Adj.:

    quamvis ridiculus est,

    Plaut. Men. 2, 2, 43; cf.:

    quando adbibero, alludiabo, tum sum ridiculissimus,

    id. Stich. 2, 2, 58:

    si ridiculum hominem quaeret quispiam,

    id. ib. 1, 3, 17:

    cavillator facie magis quam facetiis ridiculus,

    Cic. Att. 1, 13, 2:

    homines,

    id. Verr. 2, 1, 46, § 121; id. de Or. 2, 54, 221; Juv. 3, 153:

    mus,

    a funny little mouse, Hor. A. P. 139:

    inest lepos ludusque in hac comoediā: ridicula res est,

    Plaut. As. prol. 14:

    ridicula et jocosa res,

    Cat. 56, 1 and 4:

    dico unum ridiculum dictum de dictis melioribus... nemo ridet,

    Plaut. Capt. 3, 1, 22; so,

    dictum,

    Quint. 6, 3, 6:

    logos ridiculos vendo,

    Plaut. Stich. 1, 3, 68:

    vultus gestusque,

    Quint. 6, 3, 26 et saep.: ridiculum est, with subject-clause:

    ridiculum est, te istuc me admonere,

    Ter. Heaut. 2, 3, 112; so Quint. 6, 3, 94.— Absol.:

    hui, tam cito? ridiculum!

    how comical! Ter. And. 3, 1, 16; so id. ib. 4, 2, 29; id. Eun. 3, 1, 62; id. Phorm. 5, 7, 8.— Poet. with inf.:

    (Porcius) Ridiculus totas simul obsorbere placentas,

    Hor. S. 2, 8, 24.—
    B.
    Substt.
    1.
    rīdĭcŭ-lus, i, m., a jester, buffoon:

    Gelasimo nomen mihi indidit parvo pater. Quia inde jam a pauxillo puero ridiculus fui, etc.,

    Plaut. Stich. 1, 3, 21 sq.; so id. ib. 17 and 64; [p. 1595] 4, 2, 54; id. Capt. 3, 1, 10; 17; Ter. Eun. 2, 2, 13; Vulg. Hab. 1, 10.—
    2.
    rīdĭcŭlum, i, or plur.: rīdĭcŭla, ōrum, n., something laughable, a laughing matter; a jest, joke, etc.: proprium materiae, de quā nunc loquimur, est ridiculum, ideoque haec tota disputatio a Graecis peri geloiou inscribitur, Quint. 6, 3, 22; cf. Cic. de Or. 2, 58, 235 sq. (v. the whole chapter on laughter, when and how it should be excited, etc., Cic. l. l.; and:

    de risu,

    Quint. 6, 3):

    in jaciendo mittendoque ridiculo genera plura sunt... illud admonemus, ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.,

    Cic. Or. 26, 87:

    per ridiculum dicere (opp. severe),

    id. Off. 1, 37, 134:

    ridiculi causā (with joco),

    Plaut. Am. 3, 2, 36:

    mihi solae ridiculo fuit,

    I had the joke all to myself, Ter. Eun. 5, 6, 3:

    quatenus sint ridicula tractanda oratori, perquam diligenter videndum est... materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.,

    Cic. de Or. 2, 58, 237 sq.; Plaut. Stich. 3, 2, 2:

    saepe etiam sententiose ridicula dicuntur,

    Cic. de Or. 2, 71, 286:

    facetum non tantum circa ridicula consistere,

    Quint. 6, 3, 19:

    ridicula aut facimus aut dicimus, etc.,

    id. 6, 3, 25.—
    II.
    In a bad sense, laughable, silly, absurd, ridiculous (not freq. till after the Aug. per.; cf.

    rideo, II. B. 2.): hujus insania, quae ridiaula est aliis, mihi tum molesta sane fuit, etc.,

    Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148:

    ludibria,

    Lucr. 2, 47:

    qui ridiculus minus illo (es)?

    Hor. S. 2, 3, 311:

    stulta reprehendere facillimum est, nam per se sunt ridicula,

    Quint. 6, 3, 71; cf.

    (with stulta),

    id. 2, 10, 6:

    poëma (shortly before: inculti versus et male nati),

    Hor. Ep. 2, 1, 238:

    pudor,

    Juv. 11, 55.— Ridiculum est, with subject-clause:

    est ridiculum, ad ea quae habemus nihil dicere, quaerere, quae habere non possumus,

    Cic. Arch. 4, 8; so,

    putare,

    id. Div. in Caecil. 18, 59:

    de confessis praecipere,

    Quint. 5, 13, 7.— Adv.: rīdĭ-cŭlē.
    a.
    (Acc. to I.) Laughably, jokingly, humorously:

    rogitas,

    Plaut. Trin. 4, 2, 60; Ter. Hec. 4, 4, 46:

    non modo acute, sed etiam ridicule ac facete,

    Cic. de Or. 1, 57, 243; 2, 71, 289; id. Fam. 9, 22, 4; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105:

    ridicule magis hoc dictum quam vere,

    Phaedr. 3, 4, 5.—
    b.
    (Acc. to II.) Ridiculously:

    insanus,

    Cic. Verr. 2, 4, 66, § 148; id. Rosc. Com. 6, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > ridiculus

См. также в других словарях:

  • laughable — laughable, risible, ludicrous, ridiculous, comic, comical, farcical, droll, funny are comparable when they mean provoking or evoking laughter or mirth. Laughable is the general term for whatever is fit to provoke laughter {mod ern audiences do… …   New Dictionary of Synonyms

  • laughable — [[t]lɑ͟ːfəb(ə)l, læ̱f [/t]] ADJ GRADED: usu v link ADJ If you say that something such as an idea or suggestion is laughable, you mean that it is so stupid as to be funny and not worth serious consideration. The idea that TV shows like Dallas or… …   English dictionary

  • laughable — laugh|a|ble [ˈla:fəbəl US ˈlæ ] adj something that is laughable is impossible to believe or be serious about, because it is so silly or bad = ↑ridiculous ▪ The promises are so far from reality that they are laughable. >laughably adv …   Dictionary of contemporary English

  • humor — hu·mor (hyo͞o’mər) n. 1. The quality that makes something laughable or amusing; funniness: »could not see the humor of the situation. 2. That which is intended to induce laughter or amusement: »a writer skilled at crafting humor. 3. The ability… …   Word Histories

  • hoot — 1. in. to laugh loudly. □ The audience screamed and hooted with their appreciation. □ They howled and hooted. I know they just loved it. 2. n. a joke; something laughable. □ The whole business was a terrific hoot …   Dictionary of American slang and colloquial expressions

  • comedy — comedial /keuh mee dee euhl/, adj. /kom i dee/, n., pl. comedies. 1. a play, movie, etc., of light and humorous character with a happy or cheerful ending; a dramatic work in which the central motif is the triumph over adverse circumstance,… …   Universalium

  • Droll — (dr[=o]l), a. [Compar. {Droller}; superl. {Drollest}.] [F. dr[^o]le; cf. G. & D. drollig, LG. drullig, D. drol a thick and short person, a droll, Sw. troll a magical appearance, demon, trolla to use magic arts, enchant, Dan. trold elf, imp, Icel …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Droller — Droll Droll (dr[=o]l), a. [Compar. {Droller}; superl. {Drollest}.] [F. dr[^o]le; cf. G. & D. drollig, LG. drullig, D. drol a thick and short person, a droll, Sw. troll a magical appearance, demon, trolla to use magic arts, enchant, Dan. trold elf …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Drollest — Droll Droll (dr[=o]l), a. [Compar. {Droller}; superl. {Drollest}.] [F. dr[^o]le; cf. G. & D. drollig, LG. drullig, D. drol a thick and short person, a droll, Sw. troll a magical appearance, demon, trolla to use magic arts, enchant, Dan. trold elf …   The Collaborative International Dictionary of English

  • List of films considered the worst — The films listed here have achieved notably negative reception as being called the worst films ever made. The films have been cited by a combination of reputable sources as the worst movies of all time. Examples of such sources include Metacritic …   Wikipedia

  • History of theatre — Performer playing Sugriva in the Koodiyattam form o …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»